清qīng平píng樂(lè)lè··綠lǜ深shēn紅hóng少shǎo--程chéng垓gāi
綠lǜ深shēn紅hóng少shǎo。。柳liǔ外wài橫héng橋qiáo小xiǎo。。雙shuāng燕yàn不bù知zhī幽yōu夢(mèng)mèng好hǎo。。驚jīng起qǐ碧bì窗chuāng春chūn曉xiǎo。。起qǐ來(lái)lái瞢méng??多duō時(shí)shí。。玉yù臺(tái)tái金jīn鏡jìng慵yōng移yí。。多duō少shǎo春chūn愁chóu未wèi說(shuō)shuō,,卻què來(lái)lái閑xián數(shù)shù花huā枝zhī。。
清平樂(lè)·綠深紅少。宋代。程垓。 綠深紅少。柳外橫橋小。雙燕不知幽夢(mèng)好。驚起碧窗春曉。起來(lái)瞢?多時(shí)。玉臺(tái)金鏡慵移。多少春愁未說(shuō),卻來(lái)閑數(shù)花枝。